Kiedy Jezus zmarł na Krzyżu? W piątek czy może w środę? Rozpatruje wiele fragmentów Pisma Świętego w poszukiwaniu prawdy.
40 thoughts on “Trzy Dni i Trzy Noce”
Dziesiecina ,chcialabym sie wiecej dowiedziec na ten temat :).Gdzie szukac na waszej stronie
Jak dotąd jeszcze nic nie nagraliśmy na ten temat.
@Marzena
Jak zostajesz członkiem kościoła biorą Ci 10% z Twoich zarobków.We wszystkich kościołach protestanckich tak jest.
Z tego co wiem, to w żadnym kościele protestanckim w Polsce tak nie jest.
Ja osobiście uważam, że powinniśmy płacić dziesięcinę i tak też robię. Nikt mnie do tego nie zmusza, nikt nie sprawdza czy jestem w tym wierny. To jest sprawa między mną a Bogiem ponieważ to jemu oddaje te pieniądze.
To musi wypływać z serca i z rozumnego przyjęcia Bożych nakazów w tej kwestii.
W najbliższej przyszłości nie planowałem nagrywać odcinka na ten temat, mam wrażenie, że jest to bezcelowe ponieważ jeśli ktoś kocha pieniądze (a takich pozornych chrześcijan jest cała armia) to zawsze znajdzie sobie powód aby zręcznie odwrócić znaczenie prostych prawd Pisma Świętego. Jeśli natomiast ktoś pragnie czynić wolę Ojca, łatwo znajdzie informacje na ten temat.
Pamiętajmy jeszcze, że dziesięcina nie jest aż tak istotna. Nie zrozumcie mnie źle, ważne jest abyśmy oddawali Bogu 10% naszych zarobków ale wydaje mi się, że powinniśmy najpierw zająć się rzeczami ważniejszymi, takimi jak miłość bratnia, przestrzeganie przykazań (głównie mówię o dekalogu) oraz wybranie kościoła, który nie służy szatanowi.
Szymonie, Bogu nie musisz nic oddawać bo do niego należy 100% tego co masz :D. A jeżeli chodzi o płacenie dziesięciny to jestem za. Odcinka jeszcze nie obejrzałem ale zapytać można… Kiedy następny?
Niesamowite, kim był ten człowiek? – 0:47
Dlaczego to takie istotne? A może to wskazówka odnośnie dnia sądu?
@Szymon
Rozmawiałem z jednym z zielonoświątkowców, mówił, że na swój kościół płaci dzisięcinę.No chyba, że zmyślał.
Z tego co się orientuje w kościele zielonoświątkowym nie ma żadnego przepisu jakoby członkowie byli zmuszeni do oddawania dziesięciny. Poszczególne zbory są jednak autonomiczne i możliwe, że w pewnych zborach, niektórzy wyznawcy zobowiązali się do oddawania dziesięciny.
Przypomnę może to co napisałeś poprzednio:
„Jak zostajesz członkiem kościoła biorą Ci 10% z Twoich zarobków”
Otóż nie słyszałem jakoby w jakimkolwiek kościele w Polsce zabierano Ci jakiekolwiek pieniądze. Często jest tak, że kościół naucza, że taką dziesięcinę powinno się oddawać ale żeby zaraz „zabierał” to się jeszcze nie spotkałem.
10% to tak czy inaczej część, która wydaje się uczciwa i trudno, by ktoś twierdził, że od tego zbiednieje….
Ale ciekawi mnie jak się zapatrujesz na to: ktoś idzie do pracy i mówią mu, że zarabia 2000 zł… a tak na prawdę wypłaty dostaje 1400 zł zaś jego szef musi zapłacić 2400 zł czyli państwo bierze 1000 zł czyli ok. 42%… a jednak nie! państwo bierze więcej, bo jak ten ktoś idzie do sklepu i coś kupuje to jeszcze z tego co mu zostało płaci 23%…
Czy odnosi się to jakoś do Biblii? Czy władza ma prawo tyle zabierać? I czy chrześcijanin ma prawo się przeciw temu buntować?
Czy państwo ma prawo, tego nie wiem. Biblia uczy, że mamy płacić podatki choćby były one równe 100%.
Czasem jako chrześcijanie zapominamy, że to Bóg jest tym, który nas żywi. Pismo wyraźnie mówi, że mamy być poddani władzy tak długo jak to poddanie się władzy nie zmusza nas do łamania przykazań Bożych. Jeśli ktoś nam zabiera 80% naszych zarobków to przecież my pozostajemy w zgodzie z przykazaniami. Bóg się o nas zatroszczy i sprawi, że „Mąka w garncu nie wyczerpie się, Oliwy w bańce nie zabraknie” 1 Król 17:14.
Wolno nam oczywiście pracować w celu obniżenia podatków ale nie wolno nam się buntować. W wielu miejscach Pismo mówi, że mamy być posłuszni władzy. Oddaj cesarzowi co należy do cesarza.
Maranatha!
Widzę, że temat dziesięciny został poruszony…
Badam to zagadnienie z biblijnego i historycznego punktu widzenia od dłuższego już czasu, i muszę stwierdzić, że aby być w zgodzie z prawdą to trzeba powiedzeć wprost: Nowy Testament oraz historia Kościoła chrześcijańskiego nie potwierdzają OBOWIĄZKOWEJ dziesięciny obowiązującej każdego chrześcijanina bez żadnego wyjątku!
Taka obowiązkowa dziesięcina była nakazana prawem w Izraelu i Stary Testament jasno wskazuje, że mieli ją dawać rolnicy i hodowcy zwierząt, ale nie wszyscy bo najbiedniejsi byli z niej zwolnieni (oni korzystali nawet z dziesięcin bo były więcej niż jedna dziesięcina; jedna z nich była przeznaczona dla osób najbiedniejszych; kolejna była zjadana przez dawców – ktoś dziś o takiej dziesięcinie naucza??!).
Trzymając się wiernie tekstu biblijnego nie znajdziemy nakazu dawania dziesięciny dla osób z pozarolniczej działalności – a przecież było wiele innych zawodów i fachów, jakimi trudnili się Izraelici; np. stolarz, krawiec, rybak, handlarz, bankier, szewc czy murarz…
Nowy Testament zachęca do ofiarności i wspierania dobrego dzieła Bożego, ale nigdzie nie znajdziemy konkretnej kwoty tego daru – raczej jest to kwestia osobistej decyzji płynącej z serca, potrzeb wspólnoty i możliwości jej członka…
A była okazja, aby np. apostoł Paweł nakazał/zalecił praktykowanie systemu dziesięcinowego pierwszym chrześcijanom – fakt, że tego nie zrobił jest bardzo wymowny!
Ponadto wymownym jest fakt milczenia o oddawanej dziesięcinie w dokumentach z pierwszych wieków chrześcijaństwa…
Wśród wielu tekstów dostępnych w internecie na temat dziesięciny, wartym analizy jest książka Russela Kelly pt.: „Czy kościół powinien nauczać o dziesięcinie?” (jest to chyba nawet praca doktorska). Dostępna jest tutaj: http://tiny.pl/qxz2v
Zainteresowanym mogę podać namiar na wersję czytaną tej książki, lektorem jest Ivona-syntezator mowy.
Pozdrawiam wszystkich zwolenników i przeciwników obowiązkowej dziesięciny (abym był dobrze zrozumiany: nie jestem przeciwko tzw. dawaniu na Kościół, i kto chce, może dawać 10%, 23%, albo 7% a nawet 100% dochodu… ale jestem przeciwko nauczaniu o obowiązkowej 10% kwocie/dziesięcinie dla każdego członka Kościoła bo takiej nauki Nowy Testament nie podaje – jeśli się mylę, to chętnie poczytam o tym…)
Witam,
Chciałbym jeszcze coś dodać do wypowiedzi Szymona. Wydaje mi się, że wyjaśnienie tego problemu możemy rozpatrzyć analizując kilka wersetów w Biblii. Jak wiecie Hebrajczycy liczyli dzień (24h) zaczynając od nocy. My współcześnie również dzień zaczynamy liczyć w nocy (od północy). Wtedy liczono od zachodu słońca. Tak więc dzień oznacza też wieczór i poranek. Chciałbym abyście przeczytali teraz następujące wersety i sami odpowiedzieli sobie na pytanie czy Jezus z Nazaretu wypełnił proroctwo wskazujące na Mesjasza:
(1 Moj. 1:5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień pierwszy.
(1 Moj. 1:8) I nazwał Bóg sklepienie niebem. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień drugi.
(1 Moj 1:13) I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień trzeci.
Policzcie ile w nocy jest w trzech dniach.
*Policzcie ile jest nocy w tych trzech dniach.
Moim zdaniem sprawa dziesięciny jest podobna do sprawy z szabatem. Jeżeli ktoś wierzy w Boga, miłuje Go i wie, że szabat nie zapewni mu zbawienia w żadnym stopniu jednak jest on miły Bogu to będzie go obchodził bo inaczej coś jest nie tak z tym człowiekiem. Tak samo jest i z dziesięciną, jednak najbiedniejsi mogą płacić ale również mogą być zwolnieni z dziesięciny, a na pewno powinni być wspomagani przez zbór.
noc, dzień, noc, dzień, noc, dzień – 3 dni
dzień, noc, dzień, noc, dzień, noc – 3,5 dnia
13.50 – „nazajutrz po sabacie (sobocie)”?
nie jest przypadkiem tak? –
nazajutrz po swiecie dokonuje sie obrzedu – swieto niezaleznie jakiego dnia tygodnia wypada jest sabatem – kazde swioeto to sabat i czy wypada 15 nissan we „wtorek czy w czwartek” jest sabatem
macie trudnosc z uznaniem za sabaty swiat wypadajacych w inne dni tygodnia niz sobota a one wszystkie sa sabatami
wspomne ze sabat to znaczy odpocznienie a nie okreslenie dnia tygodnia wypadajacego w konktretny dzien sobote
nadto Karol wyzej chyba wszystko wyjasnił 😉 ze na nic to cale liczenie „czesci dni” bez nocy
kogo nie przekonuje odsyłam do rabina Elmeta Banak na kanale crewEKS (tuba)
@Szymek.
Byłem dzisiaj na nabożeństwie, od tej soboty zaczynam chodzić już waszego
(a wkrótce mojego) kościoła.Gdy powiedziałem, że biorę w grudniu chrzest zaprosili mnie na „spotkanie młodzieży adwentystycznej” na czym to spotkanie polega? Powiedzieli mi, że to jakieś spotkanie polegające na czytaniu pisma itd.Możesz mi coś więcej powiedzieć o waszych spotkaniach? Jestem trochę zestresowany bo od pół roku nigdzie nie chodziłem od momentu odłączenia się od ŚJ więc wiesz jaka jest sytuacja.Nowe środowisko, nowi ludzie, nowe zasady…
@domingo33gda
W odcinku mówię o tym, że według proroctw Jezus musiał zmartwychwstać pierwszego dnia tygodnia.
@Maciej
Nie masz się czym stresować:) Właściwie to bardzo fajnie, że się zapoznasz z innymi wyznawcami. Ja bardzo lubię takie spotkania u nas w Kościele. Staramy się spotykać jak najczęściej. Ideałem byłoby spotykać się co dziennie jak pierwsi chrześcijanie:)
U nas (w Gdańsku) takie spotkania wyglądają mniej więcej tak: Schodzimy się na umówioną godzinę, gadamy co tam u nas słychać, następnie śpiewamy parę psalmów, modlimy się do Boga o sprawy doczesne oraz o prowadzenie naszego spotkania (tak aby to nie nasze myśli były wypowiadane a Jego), potem czytamy i zastanawiamy się nad znaczeniem jakiegoś fragmentu Pisma Świętego, dalej znowu modlimy się do Boga dziękując mu za studium a na koniec rozmawiamy o dalszych planach ewangelizacji:)
Będzie dobrze, na pewno poznasz wielu fantastycznych ludzi.
Szymonie – nie ma takiego proroctwa dalej nie rozumiesz ze swieto wcale nie oznacza nazajutrz po sobocie – mowisz o „kims” ze nie chce ciebie skluchac wiec konczysz dyskusje bo do nikad nie prowadzi a sam tez nic nie sluchasz – „on” (ten z poczatku wykladu) mowi o Tobie to samo co Ty o nim
pierwszy nie lepszy od drugiego ani drugi od piwerwszego 😉
sroda by was pogodziła bo nie został zmartwychwzbudzony ani w sobote ani w niedziele
ale o zachodzie po sobocie i przed niedzielą – nie istnieje cos takiego jak tygodniowy dzien zmartwychwstania 😉
a wiesz czemu nie istnieje? bo swieta sa ruchome i poza dniem odpocznienia nie ma powodu by tworzyc nowe swieto – zadne proroctwo z nadanych swiat hebrajskich nie wskazuje na jakiokolwiek dzien tygodnia a na dzien po przasnikach sabacie wypadajacym w dowonym dniu tygodnia – to nie jest swiwto niedzielne – nie istnieje cos takiego jak jakikolwiek obrzed hebrajski wypadajacy w niedziele niby po sabacie
NIE MA takiego – wszystko zalezy do nowiu
zadne swieto niedzielne nie istnieje – i nie ma znaczenia ze napisano „po sabacie” – ten sabat wypada w calkowicie rozne dni tygodnia
nie ma ani takiego swieta ani takiego „proroctwa” ani jakiegokolwiek obrzedu niedzielnego
Musimy mieć na uwadze to, że istniało rozróżnienie pomiędzy barankiem przeznaczonym na wieczerze paschalną a barankiem przeznaczonym na ofiarę w Świątyni.
Kolejną ważną rzeczą, którą potrzebujemy mieć tutaj na uwadze, jest to, że według Żydów dzień zaczyna się o zachodzie słońca i trwa przez noc i następny dzień aż do kolejnego zachodu słońca.
W czasie pierwszej nocy Paschy wieczerza paschalna miała być spożywana poprzez każdą rodzinę indywidualnie w ich domach. Po zachodzie słońca, wraz z początkiem 14 Nisan, każda rodzina miała zabić baranka przygotowanego na ten dzień, po czym po upieczeniu mięsa, spożywano go z przaśnym chlebem i gorzkimi ziołami.
W czasie pierwszego dnia Paschy, w drugiej połowie 14 Nisan, ofiara paschalna była składana na ołtarzu w Świątyni. Rano, kapłan ofiarowywał specjalnego baranka na ołtarzu jako ofiara dla Pana.
Mesjańskie Znaczenie Paschy
W ewangelii Łukasza, rozdziale 19, jest przedstawiony triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy (przybył on z Betanii). Odbyło się to dnia 10 Nisan, zgodnie z tym, jak przepowiedział to prorok Zachariasz (Zach 9:9). Zauważmy, że był to ten sam dzień, w którym baranek paschalny miał być poddawany inspekcji w celu sprawdzenia go, że nie ma w nim żadnej wady.
Interesujące jest to, że Daniel, pięć wieków wcześniej, przepowiedział dokładny rok pojawienia się Jezusa w Jerozolimie (Dan 9:25).
Wjazd Jezusa do Jerozolimy dokładnie dnia 10 Nisan, symbolizował, że on jest prawdziwym barankiem paschalnym. I tak jak baranek ofiarowany na ołtarzu w Świątyni, był sprawdzany przed Paschą, tak i Jezus był poddany sprawdzeniu przez „arcykapłanów i uczonych w piśmie” w tych dniach (Mat 21:23-27; Mat 23) i nie znaleziono żadnej winy w nim (Jan 19:4; 1 Piotr 1:18-21), potwierdzając, że jest godny by być ofiarowany jako zadośćuczynienie za nasze grzechy.
Pierwsza Noc Paschy – Ostatnia Wieczerza
Wraz z nastaniem 14 Nisan, podczas pierwszej nocy Paschy Jezus spożył wieczerzę paschalną ze swoimi uczniami, wydarzenie to nazywamy „ostatnią wieczerzą”. Wydarzyło się to tej samej nocy, gdy wszystkie rodziny w Izraelu spożywali tą wieczerzę.
Po spożyciu wieczerzy tej samej nocy ma miejsce pojmanie Jezusa oraz postawienie go przed Radą Najwyższą. Wczesnym rankiem (Mat 27:1-2) Jezus zostaje przekazany Piłatowi, po czym osądzony na śmierć przez ukrzyżowanie.
Pierwszy Dzień Paschy – Ukrzyżowanie
W dniu Paschy, w czasie, gdy baranek był ofiarowywany na ołtarzu w Świątyni jako ofiara paschalna, Jezus został ukrzyżowany.
Jezus Barankiem Paschalnym
Słowo Boże mówi, że Jezus był naszym barankiem paschalnym (1 Kor 5:7; Jan 1:29; Jan 1:36).
Wymagania Odnośnie Baranka Paschalnego:
– Baranek miał być sprawdzony w dniu 10 Nisan.
– Ofiarowany „pomiędzy wieczorami” (wyrażenie występujące tu w języku hebrajskim) w dniu 14 Nisan: Księga Wyjścia 12:6.
– „kości z niej nie połamią”: Księga Liczb 9:12; Księga Wyjścia 12:46; Psalm 34:21.
Jezus Barankiem Paschalnym:
– Jan przedstawia Jezusa jako „Baranka” (Jan 1:29, 36)
– Szczegóły ze Starego Testamentu: Izajasza 53; Psalm 22
– Poddany sprawdzeniu w dniu 10 Nisan (Mat 21:23-27; Mat 23)
– Nie znaleziono w nim winy (Jan 19:4; 1 Piotr 1:18-21)
– Żadna jego kość nie została złamana (Jan 19:31-36)
ŚWIĘTO PRZAŚNIKÓW
W Księdze Kapłańskiej, rozdziale 23, możemy czytać:
(5) W miesiącu pierwszym, czternastego dnia tegoż miesiąca o zmierzchu jest Pascha Pana, (6) a piętnastego dnia tegoż miesiąca jest Święto Przaśników Pana. Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki.
Natomiast w Księdze Wyjścia 12 rozdziale znajdujemy:
(15) Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela; (16) pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować. (17) Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej.Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne. (18) W pierwszym miesiącu, od wieczora czternastego dnia tego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia będziecie jedli przaśniki.
Następnego dnia po dniu Paschy miało być święto Przaśników. Przez następne siedem dni Żydzi mieli przykazane spożywać niekwaszony chleb.
Kwas w Biblii jest symbolem grzechu:
– Stary Testament: Wyjścia 12:15; 13:7; Kapłańska 2:11; 6:17; 10:12.
– Nowy Testament: Mt 16:6; Łuk 13:21; 1 Kor 5:6-8; Gal 5:7-9
Pismo Święto mówi, że Jezus „stał się grzechem za nas” (2 Kor 5:21; 1 Jan 3:5)
Wraz z początkiem dnia 15 Nisan, ciało Jezusa zostało złożone do grobu, w czasie, gdy rozpoczęło się święto Przaśników.
Jezus Chrystus jako bezgrzeszny „chleb z nieba” został objawiony jako długo oczekiwana ofiara za grzechy całego świata. W ten sposób Jezus wypełnił Święto Przaśników.
UKRZYŻOWANIE JEZUSA – ŚRODA CZY PIĄTEK?
Kościół przez lata zakładał, że ukrzyżowane Jezusa miało miejsce w piątek. Ale czy był to piątek, czy raczej środa? Przeanalizujmy, co Biblia mówi na ten temat.
– Jezus zaznaczył, że pomiędzy jego ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem będzie dokładnie 3 dni i trzy noce (Mat 12:40). (Zauważmy, że 3 dni i 3 noce, to jest dokładnie trzy doby. Licząc od piątku 72 godziny wypadają dopiero w poniedziałek.)
– Były dwa Szabaty pomiędzy Paschą i niedzielą rano (Mat 28:1). (W Mat 28:1 jest użyte słowo „Szabaton„, które jest słowem występującym w liczbie mnogiej, oznaczając Szabaty; w odróżnieniu od słowa, „Szabat„, które występuje w liczbie pojedynczej.)
Święto Przaśników, jedno z siedmiu wielkich Szabatów w roku, wydarzyło się pomiędzy Paschą a Szabatem (sobotą).
– W ewangelii Jana 12:1 możemy czytać, że „na sześć dni przed Paschą Jezus poszedł do Betanii” z Jerycho.
Jeżeli Pascha (dzień 14 Nisan w żydowskim kalendarzu) była tamtego roku w piątek, sześć dni przed Paschą wypada w sobotę (8 Nisan), tzn. w Szabat. Pytanie brzmi, czy wierzący Żyd mógł rozpocząć dłuższą niż jednodniową podróż w Szabat? Odpowiedź brzmi, że jest to niemożliwe. Pokazuje nam to, że 14 Nisan (Pascha) nie mogła wypadać w piątek, tym samym 8 Nisan nie mógł wypadać w Szabat.
Najbardziej wiarygodnym założeniem jest to, że dzień 14 Nisan roku 32, tym samym ukrzyżowanie Jezusa, miało miejsce w środę.
Tego też dnia (w środę) tuż przed zachodem słońca jego ciało zostało zdjęte z krzyża i złożone do grobu (Mar 15:42-47; V Mojż 21:23; Jan 19:38-42). Zgodnie ze słowami Jezusa, miał on przebywać w grobie trzy pełne dni i noce. Z tego też wynika, że Jego zmartwychwstanie miało miejsce, w sobotę tuż po zachodzie słońca (początek żydowskiej niedzieli) (Mat 28:1).
W ewangelii Mateusza 28:1 jest na pisane, że dwie Marie i Magdalena przyszły do grobu, w którym złożony był Jezus, po zakończeniu sabatów i zostały go otwartym. Użyte jest tutaj słowo „Szabaton„, które jest słowem występującym w liczbie mnogiej, oznaczając Szabaty. Mówiąc o „szabatach” Mateusz ma na myśliŚwięto Przaśników, które zwane jest również Wielkim Szabatem, a które miało miejsce następny dzień po święcie Paschy, oraz sobotni dzień szabatu.
ŚWIĘTO PIERWSZYCH PŁODÓW
W dniu 18 Nisan (w niedzielę), gdy w Świątyni składano ofiarę Panu z pierwszych płodów, grób, w którym złożony był Jezus był pusty. Święto Pierwszych Płodów było pierwszym dniem po zmartwychwstaniu Jezusa i w ten sposób Jezus stał się „pierwszymi płodami” wypełniając to święto, dokładnie w dniu, w którym było ono obchodzone. (1 Kor 15:20-23; Mt 27:52-53; Efez 1:6; Rzym 11:16)
Musimy wziąć zauważyć to, że każdego roku święto Paschy wypada innego dnia, w zależności od tego, którego dnia tygodnia wypada dzień 14 Nisan. Święto Pierwszych Płodów natomiast zawsze miało być następnego dnia po pierwszym sobotnim szabacie od Święta Paschy (Ks. Kapłańska 23:10-12). Czyli Święto Pierwszych Płodów zawsze ma miejsce w niedzielę. W tym konkretnym przypadku, w roku 32 n.e. pomiędzy dniem ukrzyżowania Jezusa (środa), a dniem Pierwszych Płodów (niedziela) było dokładnie trzy dni i trzy noce.
Święto Paschy było proroczym obrazem śmierci Jezusa i zostało wypełnione przez jego śmierć dokładnie w dniu, w którym było ono obchodzone przez cały Izrael.
Święto Pierwszych Płodów było proroczym obrazem zmartwychwstania Jezusa. Również i w tym przypadku Jezus wypełnił to święto dokładnie w dniu, w którym było obchodzone.
Oba te święta nie tylko zapowiadały proroczo wydarzenia związane ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa, ale zostały również wypełnione przez Niego samego dokładnie w dniach, w których były one obchodzone.
CHRONOLOGIA WYDARZEŃ
PIĄTEK
– Jezus w Betanii (Jan 12:1)
SOBOTA (10 Nisan)
– Triumfalny wjazd do Jerozolimy (Mat 21:5, 12, 17; Mar 11:7, 11; Luk 19:28)
NIEDZIELA
– Przeklęcie drzewa figowego (Mat 21:18; Mar 11:12)
PONIEDZIAŁEK
– Spisek przeciwko Jezusowi (Mat 26:2-5; Mar 11:20; 14:1; Łuk 21:1)
WTOREK
– Ostatnia wieczerza (wtorek po zachodzie słońca – początek 14-go Nisan) (Mat 26:17; Mar 14:7, 12; Łuk 22:7)
ŚRODA (14 Nisan)
– Jezus ukrzyżowany o godzinie 9 rano (trzecia godzina dnia) (Mar 15:25).
– Umarł o godzinie 15 popołudniu (dziewiąta godzina dnia) (Mat 27:45-50; Łuk 23:44-46; Mar 15:33-37).
– Zdjęty z krzyża przed zachodem słońca i złożony do grobu (Mar 15:42-47; V Mojż 21:23; Jan 19:38-42).
CZWARTEK
– Święto Przaśników (III Mojż 23:5-7; IV Mojż 28:16-19)
SOBOTA (17 Nisan)
– Zmartwychwstanie Jezusa, tuż po zachodzie słońca w sobotę wieczorem (początek 18-go Nisan).
NIEDZIELA
– Rano dwie Marie, Magdalena i Salome odkrywają, że grób jest pusty (Mar 16:1-9; Jan 20:1-2; Łuk 24:1-2).
– Jezus jest zmartwychwstały! (Mat 28:11; Mar 16:1; Łuk 24:1; Jan 20:1)
PIĘĆDZIESIĄTNICA (SZAWUOT)
Żydowskie Święto Tygodni, zwane również Pięćdziesiątnicą lub Zielonymi Świątkami, w języku hebrajskim posiada nazwę Szawuot i obchodzone jest w miesiącu Siwan.
Święto Tygodni było jednym z trzech wielkich świąt, gdzie Bóg wymagał od izraelitów, aby każdy mężczyzna przybył do Jerozolimy, aby stawić się przez Panem w Świątyni. (Ks. Powt. Prawa 16:16-17)
W Księdze Kapłańskiej, w rozdziale 23, możemy czytać o ustanowieniu Święta Tygodni:
(15) Od następnego dnia po sabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni. (16) Aż do następnego dnia po siódmym sabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla Pana. (17) Ze swoich siedzib przyniesiecie na obrzęd potrząsania po dwa chleby, każdy z dwóch dziesiątych efy przedniej mąki. Będą one upieczone na kwasie jako pierwociny dla Pana. (18) Oprócz chleba złożycie w ofierze siedem rocznych jagniąt bez skazy, jednego cielca i dwa barany; będą one ofiarą całopalną dla Pana wraz z ich ofiarą z pokarmów i ofiarami z płynów. Są to ofiary ogniowe, woń przyjemna dla Pana. (19) Przyrządzicie też jednego kozła na ofiarę za grzech i dwa roczne jagnięta na ofiarę pojednania. (20) Kapłan dokona nimi wraz z chlebem pierwocin i oboma jagniętami obrzędu potrząsania przed Panem; są one poświęcone Panu, a należą do kapłana. (21) W tym samym dniu obwołacie święto. Będzie to dla was święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. Jest to wieczna ustawa we wszystkich waszych siedzibach dla waszych pokoleń. (Ks. Kapłańska 23:15-21)
Następny dzień po sabacie, o którym jest mowa w wersecie 15, to Święto Pierwszych Płodów, które zawsze ma miejsce w niedzielę. Od tego dnia miano odliczyć siedem tygodniu, po czym dnia następnego po siódmym tygodniu, czyli pięćdziesiątego dnia, miał być Szawuot, czyli Pięćdziesiątnica.
Czytamy tutaj, że Bóg przykazał, aby w dniu tego święta, każdy izraelita złożył Panu jako ofiarę dwa chleby upieczone na kwasie.
Zauważmy, że jest to jedyny fragment w Biblii, gdzie używany jest kwaszony chleb.
Następną rzeczą, na którą musimy zwrócić uwagę, jest to, że jest tutaj mowa odwóch bochenkach chleba.
Dwa bochenki chleba oraz to, że jest to kwaszony chleb, zdaje się sugerować, że jest tutaj mowa o Żydach i poganach.
W swej proroczej perspektywie Święto Tygodni (Pięćdziesiątnica) było zapowiedzią narodzenia Kościoła.
jako ze artykuł powyzszy dobrze obrazuje ale zawiera błedy „niedzielne” z powodu złego tłumaczenia swieta przasników w odzieleniu od sabatu trzeba tez rozwazyc http://www.mesjasz.info/swieta-biblijne
Święto Przaśników
„Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela; pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować. Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej. Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.” (2 Mojż. 12:15-17, BW)
Przez kolejne 7 dni po Święcie Paschy, spożywa się wyłącznie niekwaszony chleb (macę).
Zarówno maca jak i chamec – to chleb. Jednak jeden jest niekwaszony a drugi kwaszony. Podobieństwo wskazuje, jak zło lubi czasem udawać dobro. Proces fermentacji symbolizuje skutki grzechu, bowiem odrobina zakwasu przenosi się na całe ciasto, które bardzo szybko rośnie.
Tak człowiek w niewyobrażalnie szybkim tempie może stać się niewolnikiem grzechu. Jedzenie w to święto macy, czyli czystego, nie skażonego kwasem chleba, jest deklaracją życia w duchowej czystości oraz kontrolowania wszelkich żądz i pokus. Człowiek taki, będąc ‘przaśnym chlebem’, jest wolny od wpływów czynników chcących wchłonąć go do skażonego świata. Poza tym obrazuje to naszą przyszłą nieskażoną naturę (1 Kor. 15:42) na podobieństwo naszego Zbawiciela (Filip. 3:21). Jako, że nie jesteśmy jeszcze właścicielami przemienionych, nieskażonych ciał i w tym przypadku uwypuklona jest tu prorocza wymowa Święta Przaśników.
„(7) Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. (8) Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz – przaśnego chleba czystości i prawdy.” (1 Kor. 5:7-9, BT)
Zwróćmy uwagę na werset 8, w którym Apostoł Paweł w nawiązaniu do Święta Przaśników mówi: „przeto odprawiajmy święto nasze”. Te dni miały przypominać ówczesnym chrześcijanom, iż mają oni być ‘przaśni’, pozbawieni złego kwasu, czyli złości i przewrotności. Czyżby, tych którzy dziś uważają, iż „Święto Przaśników” jest nieaktualne to już nie dotyczyło?
Kiedy to, albo inne biblijne święta zostały zniesione, skoro nie zniósł ich ani Jezus, ani apostołowie, ani pierwsi chrześcijanie, którzy również je obchodzili?
„My zaś odpłynęliśmy z Filippi po święcie Przaśników i w pięć dni przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.” (Dzieje 20:6, BW).
Nie przypadkiem biblijne święta religijne są ściśle powiązane z okresem wegetacyjnym, każdorazowo będąc zwieńczeniem pewnego etapu zbioru plonów. Poszczególne cykle tych zbiorów obrazują pewne etapy w dziejach ludzkości, a ich powiązanie z poszczególnymi świętami biblijnymi pozwala odkryć zdumiewający Boski Plan naszego zbawienia, co zostanie wykazane przy omawianiu poszczególnych świąt.
Jakże więc można zaniechać obchodzenia świąt o tak głębokiej wymowie? Ci którzy uważają, iż są to święta żydowskie, które nie mają nic wspólnego z chrześcijaństwem, świadomie zubożają swój duchowy wzrost. Owszem do pewnego czasu były to święta żydowskie, ale tylko dlatego, że Pismo Święte było księgą przeznaczoną wyłącznie dla Żydów. Teraz, kiedy Bóg w swoim miłosierdziu pozwolił, aby Biblia, łącznie z Ewangelią została odsłonięta również poganom (Efez. 2:11-12), jest czas aby korzystać z pielęgnowanego poprzez długie wieki przez Żydów dziedzictwa duchowego, pochodzącego z Pisma Świętego, łącznie ze świętami, które ono przedstawia. Tym bardziej, że święta owe wskazują na rolę Jezusa w tym Bożym Planie.
„Wszystko, co znajduje się od dawna w Piśmie [Świętym], zostało napisane ku naszej nauce, abyśmy mogli mieć niezachwianą nadzieję i płynącą z Pism moc ducha.” (Rzym. 15:4, BW-P)
1. Święto Paschy i Święto Przaśników (3 Mojż. 23:5-6) – wieńczące pierwsze żniwa w roku. Zbiera się wtedy jęczmień (3 Mojż. 23:10-15).
2. Święto Pięćdziesiątnicy, Święto Żniw (Szawuot) – przypadające pięćdziesiąt dni po Święcie Paschy. Przypada wówczas czas kolejnego żniwa – tym razem pszenicy (2 Mojż. 23:16, 34:22).
3. Święto Zbioru plonów to ostatni w roku zbiór pozostałych plonów (2 Mojż. 23:16, 34:22).
Święto Pesach łącznie ze Świętem Prześników, nazywane jest Hag Ha-Macot. Miesiąc Nisan, w którym przypada Święto Paschy jest nazywany w Biblii także miesiącem Awiw (Abib) (2 Mojż. 13:4, 23:15, 34:18), albo miesiącem Kłosów (5 Mojż. 16:1). Jest to pierwszy miesiąc kalendarza religijnego Żydów.
Hebrajskie słowo ‘awiw’ to ‘wiosna’. Czas, kiedy wszystko odradza się do życia i kiedy rozpoczyna się okres wegetacyjny, a pierwszym w roku żniwem jest jęczmień.
Nakazem religijnym było przyniesienie w Święto Przaśników pierwocin z tych pierwszych plonów żniw jęczmiennych (3 Mojż. 23:9-16). Nie można było spożywać niczego z nowych plonów dopóki ich pierwociny nie zostały ofiarowane Bogu (3 Mojż. 23:14).
Z czym się to kojarzy?
„Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna.” (Przysł. 8:22, BW)
„A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.” (1 Kor. 15:20, BW)
Jak żadne inne plony nie wyprzedzą jęczmienia – pierwocin wszystkich żniw, tak nikt w zmartwychwstaniu nie wyprzedził Jezusa (1 Kor. 5:20). Dopóki zmartwychwstały Jezus nie wstąpił pierwszy do niebios tak nikt wcześniej przed nim się tam nie znalazł (Jana 3:13).
Zmartwychwstanie naszego Pana jest niczym zapowiedź wiosny dla ludzkości – koniec zimy to koniec śmierci, teraz wszystko będzie budzić się do życia. On jest tym który toruje drogę pozostałym plonom (1 Kor. 5:22-23).
Święto Tygodni – Pięćdziesiątnica [Szawuot]
Szawuot [hebr. שבועות, szawua – tydzień, szawuot – (lm.), Hag Ha-Szawuot – Święto Tygodni (2 Mojż. 34:22)] przypada w pięćdziesiąt dni po święcie Paschy, czyli 6 Siwan. Dlatego znane jest ono pod nazwą Święta Pięćdziesiątnicy.
(Wytłuszczone wyrazy w tekstach zwracają uwagę na ważne szczegóły, które mają głębszy wymiar, objaśniony w dalszej części opracowania).
Między świętem Pesach a Szawuot trwa tzw. odliczanie snopu (omeru). Liczenie rozpoczyna się od drugiego dnia Święta Przaśników, kiedy to w Świątyni składano ofiarę z omeru, czyli snopu jęczmienia z wiosennego zbioru.
„Odliczycie następnie od pierwszego dnia po szabacie, czyli od chwili złożenia snopa (omer) przeznaczonego do obrzędu kołysania, siedem pełnych tygodni i nazajutrz po siódmym szabacie, czyli pięćdziesiątego dnia, złożycie dla Jahwe nową ofiarę pokarmową.” (3 Mojż. 23: 15-16, BW-P)
Święto Tygodni, to jedynie w Biblii święto, które nie ma wyznaczonej daty, będąc ściśle powiązane z wcześniejszym świętem – Pesach. O tym, jakie to ma znaczenie, w dalszej części opracowania.
Zgodnie z Pismem Świętym, Szawuot (Święto Tygodni) jest jednym z trzech świąt pielgrzymich, obok Pesach (Święto Paschy) i Sukkot (Święto Namiotów).
Święto Tygodni Biblia określa także jako Dzień Pierwszych Plonów/Owoców (4 Mojż. 28:26) (hebr. ‘Jom Ha-Bikkurim’) oraz Święto Żniw (2 Mojż 23:16) (hebr. ‘Hag Ha-Kacir’, kacir – żniwa), ponieważ w tym czasie, każdy Żyd zgodnie z nakazem Tory przynosił do świątyni, składając na ręce kapłana, pierwociny swoich plonów.
Były to pierwsze owoce (winogrona, figi, jabłka, granaty, oliwki itp.) oraz dwa bochenki chleba (lechem tnufa – chleby kołysania) wypieczonego z mąki pochodzącej z nowych zbiorów pszenicy (Kapł 23:17). Obchodzenie uroczystości obejmowało także składanie ofiar całopalnych (Kapł 23:18-21).
Cały rolniczy charakter tego święta został zatracony z uwagi na diasporę, gdyż okres wegetacyjny w innych krajach wygląda zupełnie inaczej. Natomiast zburzenie świątyni uniemożliwiło składnie ofiar.
Przypomnijmy sobie, że podczas Święta Przaśników składano ofiarę potrząsania (kołysania) z pierwocin pierwszych zbiorów jęczmienia. To obrazowało unikatowość i zupełną niepowtarzalność ofiary naszego Zbawiciela i Pana – Jezusa, który miał być pierworodnym z umarłych – pierwszym odrodzonym plonem otwierającym okres wegetacyjny dla wszystkich pozostałych plonów.
Święto Szawuot otwiera kolejny, istotny etap zbiorów – do Świątyni Bożej przynosi się pierwociny z rozpoczynających się zbiorów pszenicy oraz owoców. To oznacza, że pełnia żniwa i zbiorów wystąpi wkrótce, ale są już pierwsze plony. Dlaczego trzeba je przynieść do Świątyni i ofiarować Bogu? Ponieważ w duchowym wymiarze, te pierwsze zbiory to ‘pierwociny’ ludzi.
„(3) I śpiewali nową pieśń przed tronem i przed czterema postaciami i przed starszymi; i nikt się tej pieśni nie mógł nauczyć, jak tylko owe sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy zostali wykupieni z ziemi. (4) Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka.” (Obj. 14:3-4, BW) (1)
Określenie: „wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny” wskazuje na to, że pozostali ludzie zostaną jeszcze ‘na polu’, bowiem tych wykupionych jest tylko 144 tysiące. Kim jest ta tajemnicza ‘garstka’ wybrańców? W Obj. 7:4-9 czytamy, że są to osoby ‘ze wszystkich plemion izraelskich’.
Przecież Żydzi nie uznają Jezusa jako Mesjasza – powie ktoś – jakże więc mają zostać wzięci do nieba? Po pierwsze: w I w n.e. chrześcijanami byli tylko Żydzi – a było ich tysiące (Dzieje 2:41, 47, 4:4), do których dopiero po mniej więcej 3,5 roku zaczęli dołączać poganie (Korneliusz – pierwszy nawrócony poganin). Ponadto właśnie w dzisiejszych czasach, z coraz większym nasileniem, odradza się ruch mesjański (czyli Żydzi uznający Jezusa za Mesjasza), tworząc liczne kongregacje (2).
Ponieważ Pesach jest nazywane dniem ocalenia pierworodnych, dlatego ściśle związane z nim Święto Szawuot dotyczy najpierw ‘pierworodnych’, czyli Izraela i ‘wszczepionych’ w niego osób (3). Właśnie to obrazuje składanie w ten dzień pierwocin z pierwszych plonów.
W Święto Tygodni przynoszono na obrzęd ‘potrząsania’ [lub jak inne przekłady oddają ‘kołysania’ (BT, BW-P)] dwa bochenki chleba (3 Mojż. 23:17). Dlaczego dwa? Ponieważ w skład tych ‘pierwocin’ wchodzą nie tylko Żydzi z krwi i kości, ale też dzieci Abrahama według obietnicy (Efez. 2:12-14). Te dwa bochenki chleba były tego proroczą zapowiedzią.
Rozumiejąc to, dopiero wtedy można uświadomić sobie, że zesłanie Ducha Świętego nie przypadkiem nastąpiło w Dniu Pięćdziesiątnicy (Dzieje 2:1-4, BW). Było to nic innego jak ‘opatrzenie pieczęcią sług Boga’ (Obj. 1:7), które trwa po dziś dzień. Takie osoby wiedzą, iż mają w sobie pieczęć Ducha Świętego (Efez. 1:13) i nikt im nie musi tego tłumaczyć (1 Jana 2:27). Wynika to z wewnętrznego przekonania (Rzym. 8:16). Są to osoby wszczepione w szlachetne drzewo oliwne, które w ten sposób stają się dziećmi Abrahama (Rzym. 11:17, Gal. 3:29).
Wiemy jednak, że nie są to jedyne osoby zbawione, gdyż Pismo Święte w dalszych wersetach mówi o całej rzeszy zbawionych (Obj. 7:9). Kolejność jednak jest taka, jak w literalnych żniwach: najpierw są przyniesione do Świątyni Bożej ‘pierwociny’. Można to odnieść do opisu ‘porwania’:
„(16) Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, (17) potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem. (18) Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy.” (1 Tes. 4:16-18, BW)
Jest oczywiste, że nie wszyscy ludzie zostaną wtedy zabrani – na Ziemi zostanie jeszcze mnóstwo ludzi. Czy to oznacza, że wszyscy, którzy zostaną na Ziemi będą zasługiwali na zatracenie? Absolutnie nie. Czy można zniszczyć pszenicę, która rośnie jeszcze na polu? Święto Tygodni to dopiero początek żniw, których zwieńczeniem będzie Święto Zbiorów, nazywane inaczej Świętem Namiotów. Do tego właśnie zmierza i to chce nam przedstawić symbolika świąt, która z tego powodu jest ściśle związana z okresem wegetacyjnym.
Dodatkowy wymiar tego święta, to motyw duchowy. Szawuot jest świętem upamiętniającym nadanie Izraelowi Tory na górze Synaj. Rocznica tego wydarzenia przypada właśnie na czas Szawuot. Można to ustalić na podstawie 2 Mojż. 19:1, gdzie jest napisane: „Pierwszego dnia trzeciego miesiąca od wyjścia synów izraelskich z ziemi egipskiej, przybyli na pustynię Synaj.” oraz słów: „I rzekł Pan do Mojżesza: Idź do ludu i nakaż im, by przygotowali się na święto dziś i jutro i wyprali swoje szaty, by byli gotowi na trzeci dzień, gdyż trzeciego dnia zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj.” (w. 10-11). Wynika z tego, iż Tora została nadana Izraelowi na początku miesiąca Siwan (wg tradycji właśnie 6 Siwan). Zatem zawarcie Przymierza z Izraelem i Święto Szawuot zbiegają się ze sobą chronologicznie i nie jest to przypadek.
Szawuot, prowadzi nas od fizycznego odkupienia, zobrazowanego przez Święto Paschy, aż do głębszego, duchowego wymiaru – czyli zawarcia z ludem Bożym Przymierza, a w przyszłości duchowego przeobrażenia ludzi, którzy staną się ‘pierwocinami’ zbiorów ludzkich.
Zatem odliczanie między Pesach a Szawuot to droga od fizycznego odkupienia do duchowego.
załozenie- ani obrzed potrzasania ani piecdziesiatniaca nie wypadaja „w niedziele po sobocie” a zalezą od wystapienia tygodniowego swieta przasników ktore jest wyznacznikiem sabatu dla obliczania ich wypadania
Z tym świętem pierwocin muszę przyznać, że ma to sens.
Jeszcze jedna sprawa, gdy zamieszczacie wklejone z internetu artykuły to cienieprzyszlosci.pl spadają w wynikach przeglądania. Dlatego proszę o wklejanie linków a nie całych artykułów.
Hej możecie mi to sprawdzić? To manipulacja czy ona rzeczywiście takie idiotyzmy wypisywała
A konkretnie do, którego proroctwa mam się odnieść?
@domingo33gda
Czy to aż takie ważne, który to był dzień tygodnia?
Na moje to jest to kompletnie nieistotne. Są jednak ludzie, dla których jest to najważniejszy problem Biblii.
nie wiem czy to jest istotne dla „ciebie” , dla mnie osobiscie jest istotne co innego ale napewno jest istotne rozpatrywac czy istnieje jakiklolwiek powód by czcic Rzymski cudowny dzien slonca i umacniac rzyzmian w wierze iz slusznie czynia pod wezwaniem innego Jezusa i innej ewangeli
jesli cokolwiek pomaga zwalczac bezprawie istniebnia religii rzymskiej i po rzymskich – jest slusznym
nie rozpatruje spraw tylko co „dla mnie” dobre” i co mi pomaga – rozpatruje zwalczanie klamstwa i usuwanie go – interesuje mnie zabijanie swiata szatana 😉
dla kogo prawda ma drugorzedne znaczenie ten nie ma nic wspolego z prawdą
rozwój osobisty w Chrystusie to jedno i pierwsze a zwalczanie zaklamania swiata to drugie
jesli komus sie nie zada drastycznych pytan i szukanie nie doprowadzi do drastycznych odpowiedzi bedzie nadal trwał w klamstwie mowiac sobie mam pretekst a jest dobrym i slusznym moj pretekst
czytaj – jesli dzien Panski niedziela istnieje – trwajcie w klamstwie = nie interesuje mnie taki swiat
prostujcie drogi Panu – wszystkie drogi – swiat zaklamania trzeba likwidowac inaczej nie zmaleje a bedzie mia ł sie swietnie i nawet rósł
uscisle bo zdecydowanie za duzo sie rozpisałem 😉
odpowiedz
jest az tak wazne?
czy to jest prawda?
jesli jest to owszewm az tak a nawet wazniejsze 😉
@Szymon.ciekawe filmiki, a tak na marginesie.Znalazłem coś o adwentystach.Mówił o was Kolbe, człowiek, który zginął w obozie koncentracyjnym.
Dziesiecina ,chcialabym sie wiecej dowiedziec na ten temat :).Gdzie szukac na waszej stronie
Jak dotąd jeszcze nic nie nagraliśmy na ten temat.
@Marzena
Jak zostajesz członkiem kościoła biorą Ci 10% z Twoich zarobków.We wszystkich kościołach protestanckich tak jest.
Z tego co wiem, to w żadnym kościele protestanckim w Polsce tak nie jest.
Ja osobiście uważam, że powinniśmy płacić dziesięcinę i tak też robię. Nikt mnie do tego nie zmusza, nikt nie sprawdza czy jestem w tym wierny. To jest sprawa między mną a Bogiem ponieważ to jemu oddaje te pieniądze.
To musi wypływać z serca i z rozumnego przyjęcia Bożych nakazów w tej kwestii.
W najbliższej przyszłości nie planowałem nagrywać odcinka na ten temat, mam wrażenie, że jest to bezcelowe ponieważ jeśli ktoś kocha pieniądze (a takich pozornych chrześcijan jest cała armia) to zawsze znajdzie sobie powód aby zręcznie odwrócić znaczenie prostych prawd Pisma Świętego. Jeśli natomiast ktoś pragnie czynić wolę Ojca, łatwo znajdzie informacje na ten temat.
Pamiętajmy jeszcze, że dziesięcina nie jest aż tak istotna. Nie zrozumcie mnie źle, ważne jest abyśmy oddawali Bogu 10% naszych zarobków ale wydaje mi się, że powinniśmy najpierw zająć się rzeczami ważniejszymi, takimi jak miłość bratnia, przestrzeganie przykazań (głównie mówię o dekalogu) oraz wybranie kościoła, który nie służy szatanowi.
Szymonie, Bogu nie musisz nic oddawać bo do niego należy 100% tego co masz :D. A jeżeli chodzi o płacenie dziesięciny to jestem za. Odcinka jeszcze nie obejrzałem ale zapytać można… Kiedy następny?
Niesamowite, kim był ten człowiek? – 0:47
Dlaczego to takie istotne? A może to wskazówka odnośnie dnia sądu?
@Szymon
Rozmawiałem z jednym z zielonoświątkowców, mówił, że na swój kościół płaci dzisięcinę.No chyba, że zmyślał.
Z tego co się orientuje w kościele zielonoświątkowym nie ma żadnego przepisu jakoby członkowie byli zmuszeni do oddawania dziesięciny. Poszczególne zbory są jednak autonomiczne i możliwe, że w pewnych zborach, niektórzy wyznawcy zobowiązali się do oddawania dziesięciny.
Przypomnę może to co napisałeś poprzednio:
„Jak zostajesz członkiem kościoła biorą Ci 10% z Twoich zarobków”
Otóż nie słyszałem jakoby w jakimkolwiek kościele w Polsce zabierano Ci jakiekolwiek pieniądze. Często jest tak, że kościół naucza, że taką dziesięcinę powinno się oddawać ale żeby zaraz „zabierał” to się jeszcze nie spotkałem.
10% to tak czy inaczej część, która wydaje się uczciwa i trudno, by ktoś twierdził, że od tego zbiednieje….
Ale ciekawi mnie jak się zapatrujesz na to: ktoś idzie do pracy i mówią mu, że zarabia 2000 zł… a tak na prawdę wypłaty dostaje 1400 zł zaś jego szef musi zapłacić 2400 zł czyli państwo bierze 1000 zł czyli ok. 42%… a jednak nie! państwo bierze więcej, bo jak ten ktoś idzie do sklepu i coś kupuje to jeszcze z tego co mu zostało płaci 23%…
Czy odnosi się to jakoś do Biblii? Czy władza ma prawo tyle zabierać? I czy chrześcijanin ma prawo się przeciw temu buntować?
Czy państwo ma prawo, tego nie wiem. Biblia uczy, że mamy płacić podatki choćby były one równe 100%.
Czasem jako chrześcijanie zapominamy, że to Bóg jest tym, który nas żywi. Pismo wyraźnie mówi, że mamy być poddani władzy tak długo jak to poddanie się władzy nie zmusza nas do łamania przykazań Bożych. Jeśli ktoś nam zabiera 80% naszych zarobków to przecież my pozostajemy w zgodzie z przykazaniami. Bóg się o nas zatroszczy i sprawi, że „Mąka w garncu nie wyczerpie się, Oliwy w bańce nie zabraknie” 1 Król 17:14.
Wolno nam oczywiście pracować w celu obniżenia podatków ale nie wolno nam się buntować. W wielu miejscach Pismo mówi, że mamy być posłuszni władzy. Oddaj cesarzowi co należy do cesarza.
Maranatha!
Widzę, że temat dziesięciny został poruszony…
Badam to zagadnienie z biblijnego i historycznego punktu widzenia od dłuższego już czasu, i muszę stwierdzić, że aby być w zgodzie z prawdą to trzeba powiedzeć wprost: Nowy Testament oraz historia Kościoła chrześcijańskiego nie potwierdzają OBOWIĄZKOWEJ dziesięciny obowiązującej każdego chrześcijanina bez żadnego wyjątku!
Taka obowiązkowa dziesięcina była nakazana prawem w Izraelu i Stary Testament jasno wskazuje, że mieli ją dawać rolnicy i hodowcy zwierząt, ale nie wszyscy bo najbiedniejsi byli z niej zwolnieni (oni korzystali nawet z dziesięcin bo były więcej niż jedna dziesięcina; jedna z nich była przeznaczona dla osób najbiedniejszych; kolejna była zjadana przez dawców – ktoś dziś o takiej dziesięcinie naucza??!).
Trzymając się wiernie tekstu biblijnego nie znajdziemy nakazu dawania dziesięciny dla osób z pozarolniczej działalności – a przecież było wiele innych zawodów i fachów, jakimi trudnili się Izraelici; np. stolarz, krawiec, rybak, handlarz, bankier, szewc czy murarz…
Nowy Testament zachęca do ofiarności i wspierania dobrego dzieła Bożego, ale nigdzie nie znajdziemy konkretnej kwoty tego daru – raczej jest to kwestia osobistej decyzji płynącej z serca, potrzeb wspólnoty i możliwości jej członka…
A była okazja, aby np. apostoł Paweł nakazał/zalecił praktykowanie systemu dziesięcinowego pierwszym chrześcijanom – fakt, że tego nie zrobił jest bardzo wymowny!
Ponadto wymownym jest fakt milczenia o oddawanej dziesięcinie w dokumentach z pierwszych wieków chrześcijaństwa…
Wśród wielu tekstów dostępnych w internecie na temat dziesięciny, wartym analizy jest książka Russela Kelly pt.: „Czy kościół powinien nauczać o dziesięcinie?” (jest to chyba nawet praca doktorska). Dostępna jest tutaj: http://tiny.pl/qxz2v
Zainteresowanym mogę podać namiar na wersję czytaną tej książki, lektorem jest Ivona-syntezator mowy.
Pozdrawiam wszystkich zwolenników i przeciwników obowiązkowej dziesięciny (abym był dobrze zrozumiany: nie jestem przeciwko tzw. dawaniu na Kościół, i kto chce, może dawać 10%, 23%, albo 7% a nawet 100% dochodu… ale jestem przeciwko nauczaniu o obowiązkowej 10% kwocie/dziesięcinie dla każdego członka Kościoła bo takiej nauki Nowy Testament nie podaje – jeśli się mylę, to chętnie poczytam o tym…)
Witam,
Chciałbym jeszcze coś dodać do wypowiedzi Szymona. Wydaje mi się, że wyjaśnienie tego problemu możemy rozpatrzyć analizując kilka wersetów w Biblii. Jak wiecie Hebrajczycy liczyli dzień (24h) zaczynając od nocy. My współcześnie również dzień zaczynamy liczyć w nocy (od północy). Wtedy liczono od zachodu słońca. Tak więc dzień oznacza też wieczór i poranek. Chciałbym abyście przeczytali teraz następujące wersety i sami odpowiedzieli sobie na pytanie czy Jezus z Nazaretu wypełnił proroctwo wskazujące na Mesjasza:
(1 Moj. 1:5) I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień pierwszy.
(1 Moj. 1:8) I nazwał Bóg sklepienie niebem. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień drugi.
(1 Moj 1:13) I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień trzeci.
Policzcie ile w nocy jest w trzech dniach.
*Policzcie ile jest nocy w tych trzech dniach.
Moim zdaniem sprawa dziesięciny jest podobna do sprawy z szabatem. Jeżeli ktoś wierzy w Boga, miłuje Go i wie, że szabat nie zapewni mu zbawienia w żadnym stopniu jednak jest on miły Bogu to będzie go obchodził bo inaczej coś jest nie tak z tym człowiekiem. Tak samo jest i z dziesięciną, jednak najbiedniejsi mogą płacić ale również mogą być zwolnieni z dziesięciny, a na pewno powinni być wspomagani przez zbór.
noc, dzień, noc, dzień, noc, dzień – 3 dni
dzień, noc, dzień, noc, dzień, noc – 3,5 dnia
13.50 – „nazajutrz po sabacie (sobocie)”?
nie jest przypadkiem tak? –
nazajutrz po swiecie dokonuje sie obrzedu – swieto niezaleznie jakiego dnia tygodnia wypada jest sabatem – kazde swioeto to sabat i czy wypada 15 nissan we „wtorek czy w czwartek” jest sabatem
macie trudnosc z uznaniem za sabaty swiat wypadajacych w inne dni tygodnia niz sobota a one wszystkie sa sabatami
wspomne ze sabat to znaczy odpocznienie a nie okreslenie dnia tygodnia wypadajacego w konktretny dzien sobote
nadto Karol wyzej chyba wszystko wyjasnił 😉 ze na nic to cale liczenie „czesci dni” bez nocy
kogo nie przekonuje odsyłam do rabina Elmeta Banak na kanale crewEKS (tuba)
@Szymek.
Byłem dzisiaj na nabożeństwie, od tej soboty zaczynam chodzić już waszego
(a wkrótce mojego) kościoła.Gdy powiedziałem, że biorę w grudniu chrzest zaprosili mnie na „spotkanie młodzieży adwentystycznej” na czym to spotkanie polega? Powiedzieli mi, że to jakieś spotkanie polegające na czytaniu pisma itd.Możesz mi coś więcej powiedzieć o waszych spotkaniach? Jestem trochę zestresowany bo od pół roku nigdzie nie chodziłem od momentu odłączenia się od ŚJ więc wiesz jaka jest sytuacja.Nowe środowisko, nowi ludzie, nowe zasady…
@domingo33gda
W odcinku mówię o tym, że według proroctw Jezus musiał zmartwychwstać pierwszego dnia tygodnia.
@Maciej
Nie masz się czym stresować:) Właściwie to bardzo fajnie, że się zapoznasz z innymi wyznawcami. Ja bardzo lubię takie spotkania u nas w Kościele. Staramy się spotykać jak najczęściej. Ideałem byłoby spotykać się co dziennie jak pierwsi chrześcijanie:)
U nas (w Gdańsku) takie spotkania wyglądają mniej więcej tak: Schodzimy się na umówioną godzinę, gadamy co tam u nas słychać, następnie śpiewamy parę psalmów, modlimy się do Boga o sprawy doczesne oraz o prowadzenie naszego spotkania (tak aby to nie nasze myśli były wypowiadane a Jego), potem czytamy i zastanawiamy się nad znaczeniem jakiegoś fragmentu Pisma Świętego, dalej znowu modlimy się do Boga dziękując mu za studium a na koniec rozmawiamy o dalszych planach ewangelizacji:)
Będzie dobrze, na pewno poznasz wielu fantastycznych ludzi.
Szymonie – nie ma takiego proroctwa dalej nie rozumiesz ze swieto wcale nie oznacza nazajutrz po sobocie – mowisz o „kims” ze nie chce ciebie skluchac wiec konczysz dyskusje bo do nikad nie prowadzi a sam tez nic nie sluchasz – „on” (ten z poczatku wykladu) mowi o Tobie to samo co Ty o nim
pierwszy nie lepszy od drugiego ani drugi od piwerwszego 😉
sroda by was pogodziła bo nie został zmartwychwzbudzony ani w sobote ani w niedziele
ale o zachodzie po sobocie i przed niedzielą – nie istnieje cos takiego jak tygodniowy dzien zmartwychwstania 😉
a wiesz czemu nie istnieje? bo swieta sa ruchome i poza dniem odpocznienia nie ma powodu by tworzyc nowe swieto – zadne proroctwo z nadanych swiat hebrajskich nie wskazuje na jakiokolwiek dzien tygodnia a na dzien po przasnikach sabacie wypadajacym w dowonym dniu tygodnia – to nie jest swiwto niedzielne – nie istnieje cos takiego jak jakikolwiek obrzed hebrajski wypadajacy w niedziele niby po sabacie
NIE MA takiego – wszystko zalezy do nowiu
zadne swieto niedzielne nie istnieje – i nie ma znaczenia ze napisano „po sabacie” – ten sabat wypada w calkowicie rozne dni tygodnia
nie ma ani takiego swieta ani takiego „proroctwa” ani jakiegokolwiek obrzedu niedzielnego
http://messiahiscoming.pl/jezus-w-swietach-zydowskich/
Praktykowanie Święta Paschy
Musimy mieć na uwadze to, że istniało rozróżnienie pomiędzy barankiem przeznaczonym na wieczerze paschalną a barankiem przeznaczonym na ofiarę w Świątyni.
Kolejną ważną rzeczą, którą potrzebujemy mieć tutaj na uwadze, jest to, że według Żydów dzień zaczyna się o zachodzie słońca i trwa przez noc i następny dzień aż do kolejnego zachodu słońca.
W czasie pierwszej nocy Paschy wieczerza paschalna miała być spożywana poprzez każdą rodzinę indywidualnie w ich domach. Po zachodzie słońca, wraz z początkiem 14 Nisan, każda rodzina miała zabić baranka przygotowanego na ten dzień, po czym po upieczeniu mięsa, spożywano go z przaśnym chlebem i gorzkimi ziołami.
W czasie pierwszego dnia Paschy, w drugiej połowie 14 Nisan, ofiara paschalna była składana na ołtarzu w Świątyni. Rano, kapłan ofiarowywał specjalnego baranka na ołtarzu jako ofiara dla Pana.
Mesjańskie Znaczenie Paschy
W ewangelii Łukasza, rozdziale 19, jest przedstawiony triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy (przybył on z Betanii). Odbyło się to dnia 10 Nisan, zgodnie z tym, jak przepowiedział to prorok Zachariasz (Zach 9:9). Zauważmy, że był to ten sam dzień, w którym baranek paschalny miał być poddawany inspekcji w celu sprawdzenia go, że nie ma w nim żadnej wady.
Interesujące jest to, że Daniel, pięć wieków wcześniej, przepowiedział dokładny rok pojawienia się Jezusa w Jerozolimie (Dan 9:25).
Wjazd Jezusa do Jerozolimy dokładnie dnia 10 Nisan, symbolizował, że on jest prawdziwym barankiem paschalnym. I tak jak baranek ofiarowany na ołtarzu w Świątyni, był sprawdzany przed Paschą, tak i Jezus był poddany sprawdzeniu przez „arcykapłanów i uczonych w piśmie” w tych dniach (Mat 21:23-27; Mat 23) i nie znaleziono żadnej winy w nim (Jan 19:4; 1 Piotr 1:18-21), potwierdzając, że jest godny by być ofiarowany jako zadośćuczynienie za nasze grzechy.
Pierwsza Noc Paschy – Ostatnia Wieczerza
Wraz z nastaniem 14 Nisan, podczas pierwszej nocy Paschy Jezus spożył wieczerzę paschalną ze swoimi uczniami, wydarzenie to nazywamy „ostatnią wieczerzą”. Wydarzyło się to tej samej nocy, gdy wszystkie rodziny w Izraelu spożywali tą wieczerzę.
Po spożyciu wieczerzy tej samej nocy ma miejsce pojmanie Jezusa oraz postawienie go przed Radą Najwyższą. Wczesnym rankiem (Mat 27:1-2) Jezus zostaje przekazany Piłatowi, po czym osądzony na śmierć przez ukrzyżowanie.
Pierwszy Dzień Paschy – Ukrzyżowanie
W dniu Paschy, w czasie, gdy baranek był ofiarowywany na ołtarzu w Świątyni jako ofiara paschalna, Jezus został ukrzyżowany.
Jezus Barankiem Paschalnym
Słowo Boże mówi, że Jezus był naszym barankiem paschalnym (1 Kor 5:7; Jan 1:29; Jan 1:36).
Wymagania Odnośnie Baranka Paschalnego:
– Baranek miał być sprawdzony w dniu 10 Nisan.
– Ofiarowany „pomiędzy wieczorami” (wyrażenie występujące tu w języku hebrajskim) w dniu 14 Nisan: Księga Wyjścia 12:6.
– „kości z niej nie połamią”: Księga Liczb 9:12; Księga Wyjścia 12:46; Psalm 34:21.
Jezus Barankiem Paschalnym:
– Jan przedstawia Jezusa jako „Baranka” (Jan 1:29, 36)
– Szczegóły ze Starego Testamentu: Izajasza 53; Psalm 22
– Poddany sprawdzeniu w dniu 10 Nisan (Mat 21:23-27; Mat 23)
– Nie znaleziono w nim winy (Jan 19:4; 1 Piotr 1:18-21)
– Żadna jego kość nie została złamana (Jan 19:31-36)
ŚWIĘTO PRZAŚNIKÓW
W Księdze Kapłańskiej, rozdziale 23, możemy czytać:
(5) W miesiącu pierwszym, czternastego dnia tegoż miesiąca o zmierzchu jest Pascha Pana, (6) a piętnastego dnia tegoż miesiąca jest Święto Przaśników Pana. Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki.
Natomiast w Księdze Wyjścia 12 rozdziale znajdujemy:
(15) Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela; (16) pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować. (17) Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej.Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne. (18) W pierwszym miesiącu, od wieczora czternastego dnia tego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia będziecie jedli przaśniki.
Następnego dnia po dniu Paschy miało być święto Przaśników. Przez następne siedem dni Żydzi mieli przykazane spożywać niekwaszony chleb.
Kwas w Biblii jest symbolem grzechu:
– Stary Testament: Wyjścia 12:15; 13:7; Kapłańska 2:11; 6:17; 10:12.
– Nowy Testament: Mt 16:6; Łuk 13:21; 1 Kor 5:6-8; Gal 5:7-9
Pismo Święto mówi, że Jezus „stał się grzechem za nas” (2 Kor 5:21; 1 Jan 3:5)
Wraz z początkiem dnia 15 Nisan, ciało Jezusa zostało złożone do grobu, w czasie, gdy rozpoczęło się święto Przaśników.
Jezus Chrystus jako bezgrzeszny „chleb z nieba” został objawiony jako długo oczekiwana ofiara za grzechy całego świata. W ten sposób Jezus wypełnił Święto Przaśników.
UKRZYŻOWANIE JEZUSA – ŚRODA CZY PIĄTEK?
Kościół przez lata zakładał, że ukrzyżowane Jezusa miało miejsce w piątek. Ale czy był to piątek, czy raczej środa? Przeanalizujmy, co Biblia mówi na ten temat.
– Jezus zaznaczył, że pomiędzy jego ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem będzie dokładnie 3 dni i trzy noce (Mat 12:40). (Zauważmy, że 3 dni i 3 noce, to jest dokładnie trzy doby. Licząc od piątku 72 godziny wypadają dopiero w poniedziałek.)
– Były dwa Szabaty pomiędzy Paschą i niedzielą rano (Mat 28:1). (W Mat 28:1 jest użyte słowo „Szabaton„, które jest słowem występującym w liczbie mnogiej, oznaczając Szabaty; w odróżnieniu od słowa, „Szabat„, które występuje w liczbie pojedynczej.)
Święto Przaśników, jedno z siedmiu wielkich Szabatów w roku, wydarzyło się pomiędzy Paschą a Szabatem (sobotą).
– W ewangelii Jana 12:1 możemy czytać, że „na sześć dni przed Paschą Jezus poszedł do Betanii” z Jerycho.
Jeżeli Pascha (dzień 14 Nisan w żydowskim kalendarzu) była tamtego roku w piątek, sześć dni przed Paschą wypada w sobotę (8 Nisan), tzn. w Szabat. Pytanie brzmi, czy wierzący Żyd mógł rozpocząć dłuższą niż jednodniową podróż w Szabat? Odpowiedź brzmi, że jest to niemożliwe. Pokazuje nam to, że 14 Nisan (Pascha) nie mogła wypadać w piątek, tym samym 8 Nisan nie mógł wypadać w Szabat.
Najbardziej wiarygodnym założeniem jest to, że dzień 14 Nisan roku 32, tym samym ukrzyżowanie Jezusa, miało miejsce w środę.
Tego też dnia (w środę) tuż przed zachodem słońca jego ciało zostało zdjęte z krzyża i złożone do grobu (Mar 15:42-47; V Mojż 21:23; Jan 19:38-42). Zgodnie ze słowami Jezusa, miał on przebywać w grobie trzy pełne dni i noce. Z tego też wynika, że Jego zmartwychwstanie miało miejsce, w sobotę tuż po zachodzie słońca (początek żydowskiej niedzieli) (Mat 28:1).
W ewangelii Mateusza 28:1 jest na pisane, że dwie Marie i Magdalena przyszły do grobu, w którym złożony był Jezus, po zakończeniu sabatów i zostały go otwartym. Użyte jest tutaj słowo „Szabaton„, które jest słowem występującym w liczbie mnogiej, oznaczając Szabaty. Mówiąc o „szabatach” Mateusz ma na myśliŚwięto Przaśników, które zwane jest również Wielkim Szabatem, a które miało miejsce następny dzień po święcie Paschy, oraz sobotni dzień szabatu.
ŚWIĘTO PIERWSZYCH PŁODÓW
W dniu 18 Nisan (w niedzielę), gdy w Świątyni składano ofiarę Panu z pierwszych płodów, grób, w którym złożony był Jezus był pusty. Święto Pierwszych Płodów było pierwszym dniem po zmartwychwstaniu Jezusa i w ten sposób Jezus stał się „pierwszymi płodami” wypełniając to święto, dokładnie w dniu, w którym było ono obchodzone. (1 Kor 15:20-23; Mt 27:52-53; Efez 1:6; Rzym 11:16)
Musimy wziąć zauważyć to, że każdego roku święto Paschy wypada innego dnia, w zależności od tego, którego dnia tygodnia wypada dzień 14 Nisan. Święto Pierwszych Płodów natomiast zawsze miało być następnego dnia po pierwszym sobotnim szabacie od Święta Paschy (Ks. Kapłańska 23:10-12). Czyli Święto Pierwszych Płodów zawsze ma miejsce w niedzielę. W tym konkretnym przypadku, w roku 32 n.e. pomiędzy dniem ukrzyżowania Jezusa (środa), a dniem Pierwszych Płodów (niedziela) było dokładnie trzy dni i trzy noce.
Święto Paschy było proroczym obrazem śmierci Jezusa i zostało wypełnione przez jego śmierć dokładnie w dniu, w którym było ono obchodzone przez cały Izrael.
Święto Pierwszych Płodów było proroczym obrazem zmartwychwstania Jezusa. Również i w tym przypadku Jezus wypełnił to święto dokładnie w dniu, w którym było obchodzone.
Oba te święta nie tylko zapowiadały proroczo wydarzenia związane ze śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa, ale zostały również wypełnione przez Niego samego dokładnie w dniach, w których były one obchodzone.
CHRONOLOGIA WYDARZEŃ
PIĄTEK
– Jezus w Betanii (Jan 12:1)
SOBOTA (10 Nisan)
– Triumfalny wjazd do Jerozolimy (Mat 21:5, 12, 17; Mar 11:7, 11; Luk 19:28)
NIEDZIELA
– Przeklęcie drzewa figowego (Mat 21:18; Mar 11:12)
PONIEDZIAŁEK
– Spisek przeciwko Jezusowi (Mat 26:2-5; Mar 11:20; 14:1; Łuk 21:1)
WTOREK
– Ostatnia wieczerza (wtorek po zachodzie słońca – początek 14-go Nisan) (Mat 26:17; Mar 14:7, 12; Łuk 22:7)
ŚRODA (14 Nisan)
– Jezus ukrzyżowany o godzinie 9 rano (trzecia godzina dnia) (Mar 15:25).
– Umarł o godzinie 15 popołudniu (dziewiąta godzina dnia) (Mat 27:45-50; Łuk 23:44-46; Mar 15:33-37).
– Zdjęty z krzyża przed zachodem słońca i złożony do grobu (Mar 15:42-47; V Mojż 21:23; Jan 19:38-42).
CZWARTEK
– Święto Przaśników (III Mojż 23:5-7; IV Mojż 28:16-19)
SOBOTA (17 Nisan)
– Zmartwychwstanie Jezusa, tuż po zachodzie słońca w sobotę wieczorem (początek 18-go Nisan).
NIEDZIELA
– Rano dwie Marie, Magdalena i Salome odkrywają, że grób jest pusty (Mar 16:1-9; Jan 20:1-2; Łuk 24:1-2).
– Jezus jest zmartwychwstały! (Mat 28:11; Mar 16:1; Łuk 24:1; Jan 20:1)
PIĘĆDZIESIĄTNICA (SZAWUOT)
Żydowskie Święto Tygodni, zwane również Pięćdziesiątnicą lub Zielonymi Świątkami, w języku hebrajskim posiada nazwę Szawuot i obchodzone jest w miesiącu Siwan.
Święto Tygodni było jednym z trzech wielkich świąt, gdzie Bóg wymagał od izraelitów, aby każdy mężczyzna przybył do Jerozolimy, aby stawić się przez Panem w Świątyni. (Ks. Powt. Prawa 16:16-17)
W Księdze Kapłańskiej, w rozdziale 23, możemy czytać o ustanowieniu Święta Tygodni:
(15) Od następnego dnia po sabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni. (16) Aż do następnego dnia po siódmym sabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę z pokarmów dla Pana. (17) Ze swoich siedzib przyniesiecie na obrzęd potrząsania po dwa chleby, każdy z dwóch dziesiątych efy przedniej mąki. Będą one upieczone na kwasie jako pierwociny dla Pana. (18) Oprócz chleba złożycie w ofierze siedem rocznych jagniąt bez skazy, jednego cielca i dwa barany; będą one ofiarą całopalną dla Pana wraz z ich ofiarą z pokarmów i ofiarami z płynów. Są to ofiary ogniowe, woń przyjemna dla Pana. (19) Przyrządzicie też jednego kozła na ofiarę za grzech i dwa roczne jagnięta na ofiarę pojednania. (20) Kapłan dokona nimi wraz z chlebem pierwocin i oboma jagniętami obrzędu potrząsania przed Panem; są one poświęcone Panu, a należą do kapłana. (21) W tym samym dniu obwołacie święto. Będzie to dla was święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. Jest to wieczna ustawa we wszystkich waszych siedzibach dla waszych pokoleń. (Ks. Kapłańska 23:15-21)
Następny dzień po sabacie, o którym jest mowa w wersecie 15, to Święto Pierwszych Płodów, które zawsze ma miejsce w niedzielę. Od tego dnia miano odliczyć siedem tygodniu, po czym dnia następnego po siódmym tygodniu, czyli pięćdziesiątego dnia, miał być Szawuot, czyli Pięćdziesiątnica.
Czytamy tutaj, że Bóg przykazał, aby w dniu tego święta, każdy izraelita złożył Panu jako ofiarę dwa chleby upieczone na kwasie.
Zauważmy, że jest to jedyny fragment w Biblii, gdzie używany jest kwaszony chleb.
Następną rzeczą, na którą musimy zwrócić uwagę, jest to, że jest tutaj mowa odwóch bochenkach chleba.
Dwa bochenki chleba oraz to, że jest to kwaszony chleb, zdaje się sugerować, że jest tutaj mowa o Żydach i poganach.
W swej proroczej perspektywie Święto Tygodni (Pięćdziesiątnica) było zapowiedzią narodzenia Kościoła.
jako ze artykuł powyzszy dobrze obrazuje ale zawiera błedy „niedzielne” z powodu złego tłumaczenia swieta przasników w odzieleniu od sabatu trzeba tez rozwazyc
http://www.mesjasz.info/swieta-biblijne
Święto Przaśników
„Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela; pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować. Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej. Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.” (2 Mojż. 12:15-17, BW)
Przez kolejne 7 dni po Święcie Paschy, spożywa się wyłącznie niekwaszony chleb (macę).
Zarówno maca jak i chamec – to chleb. Jednak jeden jest niekwaszony a drugi kwaszony. Podobieństwo wskazuje, jak zło lubi czasem udawać dobro. Proces fermentacji symbolizuje skutki grzechu, bowiem odrobina zakwasu przenosi się na całe ciasto, które bardzo szybko rośnie.
Tak człowiek w niewyobrażalnie szybkim tempie może stać się niewolnikiem grzechu. Jedzenie w to święto macy, czyli czystego, nie skażonego kwasem chleba, jest deklaracją życia w duchowej czystości oraz kontrolowania wszelkich żądz i pokus. Człowiek taki, będąc ‘przaśnym chlebem’, jest wolny od wpływów czynników chcących wchłonąć go do skażonego świata. Poza tym obrazuje to naszą przyszłą nieskażoną naturę (1 Kor. 15:42) na podobieństwo naszego Zbawiciela (Filip. 3:21). Jako, że nie jesteśmy jeszcze właścicielami przemienionych, nieskażonych ciał i w tym przypadku uwypuklona jest tu prorocza wymowa Święta Przaśników.
„(7) Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. (8) Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz – przaśnego chleba czystości i prawdy.” (1 Kor. 5:7-9, BT)
Zwróćmy uwagę na werset 8, w którym Apostoł Paweł w nawiązaniu do Święta Przaśników mówi: „przeto odprawiajmy święto nasze”. Te dni miały przypominać ówczesnym chrześcijanom, iż mają oni być ‘przaśni’, pozbawieni złego kwasu, czyli złości i przewrotności. Czyżby, tych którzy dziś uważają, iż „Święto Przaśników” jest nieaktualne to już nie dotyczyło?
Kiedy to, albo inne biblijne święta zostały zniesione, skoro nie zniósł ich ani Jezus, ani apostołowie, ani pierwsi chrześcijanie, którzy również je obchodzili?
„My zaś odpłynęliśmy z Filippi po święcie Przaśników i w pięć dni przybyliśmy do nich do Troady, gdzie spędziliśmy siedem dni.” (Dzieje 20:6, BW).
Nie przypadkiem biblijne święta religijne są ściśle powiązane z okresem wegetacyjnym, każdorazowo będąc zwieńczeniem pewnego etapu zbioru plonów. Poszczególne cykle tych zbiorów obrazują pewne etapy w dziejach ludzkości, a ich powiązanie z poszczególnymi świętami biblijnymi pozwala odkryć zdumiewający Boski Plan naszego zbawienia, co zostanie wykazane przy omawianiu poszczególnych świąt.
Jakże więc można zaniechać obchodzenia świąt o tak głębokiej wymowie? Ci którzy uważają, iż są to święta żydowskie, które nie mają nic wspólnego z chrześcijaństwem, świadomie zubożają swój duchowy wzrost. Owszem do pewnego czasu były to święta żydowskie, ale tylko dlatego, że Pismo Święte było księgą przeznaczoną wyłącznie dla Żydów. Teraz, kiedy Bóg w swoim miłosierdziu pozwolił, aby Biblia, łącznie z Ewangelią została odsłonięta również poganom (Efez. 2:11-12), jest czas aby korzystać z pielęgnowanego poprzez długie wieki przez Żydów dziedzictwa duchowego, pochodzącego z Pisma Świętego, łącznie ze świętami, które ono przedstawia. Tym bardziej, że święta owe wskazują na rolę Jezusa w tym Bożym Planie.
„Wszystko, co znajduje się od dawna w Piśmie [Świętym], zostało napisane ku naszej nauce, abyśmy mogli mieć niezachwianą nadzieję i płynącą z Pism moc ducha.” (Rzym. 15:4, BW-P)
1. Święto Paschy i Święto Przaśników (3 Mojż. 23:5-6) – wieńczące pierwsze żniwa w roku. Zbiera się wtedy jęczmień (3 Mojż. 23:10-15).
2. Święto Pięćdziesiątnicy, Święto Żniw (Szawuot) – przypadające pięćdziesiąt dni po Święcie Paschy. Przypada wówczas czas kolejnego żniwa – tym razem pszenicy (2 Mojż. 23:16, 34:22).
3. Święto Zbioru plonów to ostatni w roku zbiór pozostałych plonów (2 Mojż. 23:16, 34:22).
Święto Pesach łącznie ze Świętem Prześników, nazywane jest Hag Ha-Macot. Miesiąc Nisan, w którym przypada Święto Paschy jest nazywany w Biblii także miesiącem Awiw (Abib) (2 Mojż. 13:4, 23:15, 34:18), albo miesiącem Kłosów (5 Mojż. 16:1). Jest to pierwszy miesiąc kalendarza religijnego Żydów.
Hebrajskie słowo ‘awiw’ to ‘wiosna’. Czas, kiedy wszystko odradza się do życia i kiedy rozpoczyna się okres wegetacyjny, a pierwszym w roku żniwem jest jęczmień.
Nakazem religijnym było przyniesienie w Święto Przaśników pierwocin z tych pierwszych plonów żniw jęczmiennych (3 Mojż. 23:9-16). Nie można było spożywać niczego z nowych plonów dopóki ich pierwociny nie zostały ofiarowane Bogu (3 Mojż. 23:14).
Z czym się to kojarzy?
„Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna.” (Przysł. 8:22, BW)
„A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli.” (1 Kor. 15:20, BW)
Jak żadne inne plony nie wyprzedzą jęczmienia – pierwocin wszystkich żniw, tak nikt w zmartwychwstaniu nie wyprzedził Jezusa (1 Kor. 5:20). Dopóki zmartwychwstały Jezus nie wstąpił pierwszy do niebios tak nikt wcześniej przed nim się tam nie znalazł (Jana 3:13).
Zmartwychwstanie naszego Pana jest niczym zapowiedź wiosny dla ludzkości – koniec zimy to koniec śmierci, teraz wszystko będzie budzić się do życia. On jest tym który toruje drogę pozostałym plonom (1 Kor. 5:22-23).
Święto Tygodni – Pięćdziesiątnica [Szawuot]
Szawuot [hebr. שבועות, szawua – tydzień, szawuot – (lm.), Hag Ha-Szawuot – Święto Tygodni (2 Mojż. 34:22)] przypada w pięćdziesiąt dni po święcie Paschy, czyli 6 Siwan. Dlatego znane jest ono pod nazwą Święta Pięćdziesiątnicy.
(Wytłuszczone wyrazy w tekstach zwracają uwagę na ważne szczegóły, które mają głębszy wymiar, objaśniony w dalszej części opracowania).
Między świętem Pesach a Szawuot trwa tzw. odliczanie snopu (omeru). Liczenie rozpoczyna się od drugiego dnia Święta Przaśników, kiedy to w Świątyni składano ofiarę z omeru, czyli snopu jęczmienia z wiosennego zbioru.
„Odliczycie następnie od pierwszego dnia po szabacie, czyli od chwili złożenia snopa (omer) przeznaczonego do obrzędu kołysania, siedem pełnych tygodni i nazajutrz po siódmym szabacie, czyli pięćdziesiątego dnia, złożycie dla Jahwe nową ofiarę pokarmową.” (3 Mojż. 23: 15-16, BW-P)
Święto Tygodni, to jedynie w Biblii święto, które nie ma wyznaczonej daty, będąc ściśle powiązane z wcześniejszym świętem – Pesach. O tym, jakie to ma znaczenie, w dalszej części opracowania.
Zgodnie z Pismem Świętym, Szawuot (Święto Tygodni) jest jednym z trzech świąt pielgrzymich, obok Pesach (Święto Paschy) i Sukkot (Święto Namiotów).
Święto Tygodni Biblia określa także jako Dzień Pierwszych Plonów/Owoców (4 Mojż. 28:26) (hebr. ‘Jom Ha-Bikkurim’) oraz Święto Żniw (2 Mojż 23:16) (hebr. ‘Hag Ha-Kacir’, kacir – żniwa), ponieważ w tym czasie, każdy Żyd zgodnie z nakazem Tory przynosił do świątyni, składając na ręce kapłana, pierwociny swoich plonów.
Były to pierwsze owoce (winogrona, figi, jabłka, granaty, oliwki itp.) oraz dwa bochenki chleba (lechem tnufa – chleby kołysania) wypieczonego z mąki pochodzącej z nowych zbiorów pszenicy (Kapł 23:17). Obchodzenie uroczystości obejmowało także składanie ofiar całopalnych (Kapł 23:18-21).
Cały rolniczy charakter tego święta został zatracony z uwagi na diasporę, gdyż okres wegetacyjny w innych krajach wygląda zupełnie inaczej. Natomiast zburzenie świątyni uniemożliwiło składnie ofiar.
Przypomnijmy sobie, że podczas Święta Przaśników składano ofiarę potrząsania (kołysania) z pierwocin pierwszych zbiorów jęczmienia. To obrazowało unikatowość i zupełną niepowtarzalność ofiary naszego Zbawiciela i Pana – Jezusa, który miał być pierworodnym z umarłych – pierwszym odrodzonym plonem otwierającym okres wegetacyjny dla wszystkich pozostałych plonów.
Święto Szawuot otwiera kolejny, istotny etap zbiorów – do Świątyni Bożej przynosi się pierwociny z rozpoczynających się zbiorów pszenicy oraz owoców. To oznacza, że pełnia żniwa i zbiorów wystąpi wkrótce, ale są już pierwsze plony. Dlaczego trzeba je przynieść do Świątyni i ofiarować Bogu? Ponieważ w duchowym wymiarze, te pierwsze zbiory to ‘pierwociny’ ludzi.
„(3) I śpiewali nową pieśń przed tronem i przed czterema postaciami i przed starszymi; i nikt się tej pieśni nie mógł nauczyć, jak tylko owe sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy zostali wykupieni z ziemi. (4) Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka.” (Obj. 14:3-4, BW) (1)
Określenie: „wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny” wskazuje na to, że pozostali ludzie zostaną jeszcze ‘na polu’, bowiem tych wykupionych jest tylko 144 tysiące. Kim jest ta tajemnicza ‘garstka’ wybrańców? W Obj. 7:4-9 czytamy, że są to osoby ‘ze wszystkich plemion izraelskich’.
Przecież Żydzi nie uznają Jezusa jako Mesjasza – powie ktoś – jakże więc mają zostać wzięci do nieba? Po pierwsze: w I w n.e. chrześcijanami byli tylko Żydzi – a było ich tysiące (Dzieje 2:41, 47, 4:4), do których dopiero po mniej więcej 3,5 roku zaczęli dołączać poganie (Korneliusz – pierwszy nawrócony poganin). Ponadto właśnie w dzisiejszych czasach, z coraz większym nasileniem, odradza się ruch mesjański (czyli Żydzi uznający Jezusa za Mesjasza), tworząc liczne kongregacje (2).
Ponieważ Pesach jest nazywane dniem ocalenia pierworodnych, dlatego ściśle związane z nim Święto Szawuot dotyczy najpierw ‘pierworodnych’, czyli Izraela i ‘wszczepionych’ w niego osób (3). Właśnie to obrazuje składanie w ten dzień pierwocin z pierwszych plonów.
W Święto Tygodni przynoszono na obrzęd ‘potrząsania’ [lub jak inne przekłady oddają ‘kołysania’ (BT, BW-P)] dwa bochenki chleba (3 Mojż. 23:17). Dlaczego dwa? Ponieważ w skład tych ‘pierwocin’ wchodzą nie tylko Żydzi z krwi i kości, ale też dzieci Abrahama według obietnicy (Efez. 2:12-14). Te dwa bochenki chleba były tego proroczą zapowiedzią.
Rozumiejąc to, dopiero wtedy można uświadomić sobie, że zesłanie Ducha Świętego nie przypadkiem nastąpiło w Dniu Pięćdziesiątnicy (Dzieje 2:1-4, BW). Było to nic innego jak ‘opatrzenie pieczęcią sług Boga’ (Obj. 1:7), które trwa po dziś dzień. Takie osoby wiedzą, iż mają w sobie pieczęć Ducha Świętego (Efez. 1:13) i nikt im nie musi tego tłumaczyć (1 Jana 2:27). Wynika to z wewnętrznego przekonania (Rzym. 8:16). Są to osoby wszczepione w szlachetne drzewo oliwne, które w ten sposób stają się dziećmi Abrahama (Rzym. 11:17, Gal. 3:29).
Wiemy jednak, że nie są to jedyne osoby zbawione, gdyż Pismo Święte w dalszych wersetach mówi o całej rzeszy zbawionych (Obj. 7:9). Kolejność jednak jest taka, jak w literalnych żniwach: najpierw są przyniesione do Świątyni Bożej ‘pierwociny’. Można to odnieść do opisu ‘porwania’:
„(16) Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, (17) potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem. (18) Przeto pocieszajcie się nawzajem tymi słowy.” (1 Tes. 4:16-18, BW)
Jest oczywiste, że nie wszyscy ludzie zostaną wtedy zabrani – na Ziemi zostanie jeszcze mnóstwo ludzi. Czy to oznacza, że wszyscy, którzy zostaną na Ziemi będą zasługiwali na zatracenie? Absolutnie nie. Czy można zniszczyć pszenicę, która rośnie jeszcze na polu? Święto Tygodni to dopiero początek żniw, których zwieńczeniem będzie Święto Zbiorów, nazywane inaczej Świętem Namiotów. Do tego właśnie zmierza i to chce nam przedstawić symbolika świąt, która z tego powodu jest ściśle związana z okresem wegetacyjnym.
Dodatkowy wymiar tego święta, to motyw duchowy. Szawuot jest świętem upamiętniającym nadanie Izraelowi Tory na górze Synaj. Rocznica tego wydarzenia przypada właśnie na czas Szawuot. Można to ustalić na podstawie 2 Mojż. 19:1, gdzie jest napisane: „Pierwszego dnia trzeciego miesiąca od wyjścia synów izraelskich z ziemi egipskiej, przybyli na pustynię Synaj.” oraz słów: „I rzekł Pan do Mojżesza: Idź do ludu i nakaż im, by przygotowali się na święto dziś i jutro i wyprali swoje szaty, by byli gotowi na trzeci dzień, gdyż trzeciego dnia zstąpi Pan na oczach całego ludu na górę Synaj.” (w. 10-11). Wynika z tego, iż Tora została nadana Izraelowi na początku miesiąca Siwan (wg tradycji właśnie 6 Siwan). Zatem zawarcie Przymierza z Izraelem i Święto Szawuot zbiegają się ze sobą chronologicznie i nie jest to przypadek.
Szawuot, prowadzi nas od fizycznego odkupienia, zobrazowanego przez Święto Paschy, aż do głębszego, duchowego wymiaru – czyli zawarcia z ludem Bożym Przymierza, a w przyszłości duchowego przeobrażenia ludzi, którzy staną się ‘pierwocinami’ zbiorów ludzkich.
Zatem odliczanie między Pesach a Szawuot to droga od fizycznego odkupienia do duchowego.
załozenie- ani obrzed potrzasania ani piecdziesiatniaca nie wypadaja „w niedziele po sobocie” a zalezą od wystapienia tygodniowego swieta przasników ktore jest wyznacznikiem sabatu dla obliczania ich wypadania
Z tym świętem pierwocin muszę przyznać, że ma to sens.
Jeszcze jedna sprawa, gdy zamieszczacie wklejone z internetu artykuły to cienieprzyszlosci.pl spadają w wynikach przeglądania. Dlatego proszę o wklejanie linków a nie całych artykułów.
http://www.piotrandryszczak.pl/falszywe-proroctwa-e.g.white.html
Hej możecie mi to sprawdzić? To manipulacja czy ona rzeczywiście takie idiotyzmy wypisywała
A konkretnie do, którego proroctwa mam się odnieść?
@domingo33gda
Czy to aż takie ważne, który to był dzień tygodnia?
Na moje to jest to kompletnie nieistotne. Są jednak ludzie, dla których jest to najważniejszy problem Biblii.
nie wiem czy to jest istotne dla „ciebie” , dla mnie osobiscie jest istotne co innego ale napewno jest istotne rozpatrywac czy istnieje jakiklolwiek powód by czcic Rzymski cudowny dzien slonca i umacniac rzyzmian w wierze iz slusznie czynia pod wezwaniem innego Jezusa i innej ewangeli
jesli cokolwiek pomaga zwalczac bezprawie istniebnia religii rzymskiej i po rzymskich – jest slusznym
nie rozpatruje spraw tylko co „dla mnie” dobre” i co mi pomaga – rozpatruje zwalczanie klamstwa i usuwanie go – interesuje mnie zabijanie swiata szatana 😉
dla kogo prawda ma drugorzedne znaczenie ten nie ma nic wspolego z prawdą
rozwój osobisty w Chrystusie to jedno i pierwsze a zwalczanie zaklamania swiata to drugie
jesli komus sie nie zada drastycznych pytan i szukanie nie doprowadzi do drastycznych odpowiedzi bedzie nadal trwał w klamstwie mowiac sobie mam pretekst a jest dobrym i slusznym moj pretekst
czytaj – jesli dzien Panski niedziela istnieje – trwajcie w klamstwie = nie interesuje mnie taki swiat
prostujcie drogi Panu – wszystkie drogi – swiat zaklamania trzeba likwidowac inaczej nie zmaleje a bedzie mia ł sie swietnie i nawet rósł
uscisle bo zdecydowanie za duzo sie rozpisałem 😉
odpowiedz
jest az tak wazne?
czy to jest prawda?
jesli jest to owszewm az tak a nawet wazniejsze 😉
@Szymon.ciekawe filmiki, a tak na marginesie.Znalazłem coś o adwentystach.Mówił o was Kolbe, człowiek, który zginął w obozie koncentracyjnym.
http://www.youtube.com/watch?v=UdJ_Ma0qVpc
Słuchaj od 1:15
Następna fuszerka.
Jeszua nie zmartwychwstał w niedzielę rano, ani nie umarł w piątek. Dlaczego stosujesz ejzegezę zamiast egzegezy?
@Kazimierz
Podałem bardzo dużo dowodów. Ty nie podałeś żadnego.
Zastanawia mnie dlaczego Chrystus w swojej wypowiedzi podkreślił ,że trzy noce?
Myślę, że był to taki zwrot używany w tamtych czasach do określenia takiego okresu czasu.
Ciekawy artykuł jaki znalazłem na temat wyliczeń US Navy jakoby pascha była w środę: https://www.ministrymagazine.org/archive/1942/05/the-wednesday-crucifixion-argument
Artykuł obala teorię „środy”.